|
== Текст гімну ==
{|class="wikitable"
=== !Оригінальний текст ===
|-
|<poem>
'''W'''ilhelmus van Nassouwe
<br />Ben ick van Duytschen bloet,
<br />Den Vaderlant getrouwe
<br />Blyf ick tot in den doot:
<br />Een Prince van Oraengien
<br />Ben ick vrij onverveert,
<br />Den Coninck van Hispaengien
<br />Heb ick altijt gheeert.
<br />'''I'''n Godes vrees te leven
<br />Heb ick altyt betracht,
<br />Daerom ben ick verdreven
<br />Om Landt om Luyd ghebracht:
<br />Maer God sal mij regeren
<br />Als een goet Instrument,
<br />Dat ick zal wederkeeren
<br />In mijnen Regiment.
<br />'''L'''ydt u myn Ondersaten
<br />Die oprecht zyn van aert,
<br />Godt sal u niet verlaten
<br />Al zijt ghy nu beswaert:
<br />Die vroom begheert te leven
<br />Bidt Godt nacht ende dach,
<br />Dat hy my cracht wil gheven
<br />Dat ick u helpen mach.
<br />'''L'''yf en goet al te samen
<br />Heb ick u niet verschoont,
<br />Mijn broeders hooch van Namen
<br />Hebbent u oock vertoont:
<br />Graef Adolff is ghebleven
<br />In Vriesland in den slaech,
<br />Syn Siel int ewich Leven
<br />Verwacht den Jongsten dach.
<br />'''E'''del en Hooch gheboren
<br />Van Keyserlicken Stam:
<br />Een Vorst des Rijcks vercoren
<br />Als een vroom Christen man,
<br />Voor Godes Woort ghepreesen
<br />Heb ick vrij onversaecht,
<br />Als een Helt sonder vreesen
<br />Mijn edel bloet ghewaecht.
<br />'''M'''ijn Schilt ende betrouwen
<br />Sijt ghy, o Godt mijn Heer,
<br />Op u soo wil ick bouwen
<br />Verlaet mij nimmermeer:
<br />Dat ick doch vroom mach blijven
<br />V dienaer taller stondt,
<br />Die Tyranny verdrijven,
<br />Die my mijn hert doorwondt.
<br />'''V'''an al die my beswaren,
<br />End mijn Vervolghers zijn,
<br />Mijn Godt wilt doch bewaren
<br />Den trouwen dienaer dijn:
<br />Dat sy my niet verrasschen
<br />In haren boosen moet,
<br />Haer handen niet en wasschen
<br />In mijn onschuldich bloet.
<br />'''A'''ls David moeste vluchten
<br />Voor Saul den Tyran:
<br />Soo heb ick moeten suchten
<br />Met menich Edelman:
<br />Maer Godt heeft hem verheven
<br />Verlost uit alder noot,
<br />Een Coninckrijk ghegheven
<br />In Israel seer groot.
<br />'''N'''a tsuer sal ick ontfanghen
<br />Van Godt mijn Heer dat soet,
<br />Daer na so doet verlanghen
<br />Mijn Vorstelick ghemoet:
<br />Dat is dat ick mach sterven
<br />Met eeren in dat Velt,
<br />Een eewich Rijck verwerven
<br />Als een ghetrouwe Helt.
<br />'''N'''iet doet my meer erbarmen
<br />In mijnen wederspoet,
<br />Dan dat men siet verarmen
<br />Des Conincks Landen goet,
<br />Dat van de Spaengiaerts crencken
<br />O Edel Neerlandt soet,
<br />Als ick daer aen ghedencke
<br />Mijn Edel hert dat bloet.
<br />'''A'''ls een Prins op gheseten
<br />Met mijner Heyres cracht,
<br />Van den Tyran vermeten
<br />Heb ick den Slach verwacht,
<br />Die by Maestricht begraven
<br />Bevreesden mijn ghewelt,
<br />Mijn ruyters sach men draven.
<br />Seer moedich door dat Velt.
<br />'''S'''oo het den wille des Heeren
<br />Op die tyt had gheweest,
<br />Had ick gheern willen keeren
<br />Van v dit swear tempeest:
<br />Maer de Heer van hier boven
<br />Die alle dinck regeert.
<br />Diemen altijd moet loven
<br />En heeftet niet begheert.
<br />'''S'''eer Prinslick was ghedreven
<br />Mijn Princelick ghemoet,
<br />Stantvastich is ghebleven
<br />Mijn hert in teghenspoet,
<br />Den Heer heb ick ghebeden
<br />Van mijnes herten gront,
<br />Dat hy mijn saeck wil reden,
<br />Mijn onschult doen bekant.
<br />'''O'''orlof mijn arme Schapen
<br />Die zijt in grooten noot,
<br />V Herder sal niet slapen
<br />Al zijt ghy nu verstroyt:
<br />Tot Godt wilt v begheven,
<br />Syn heylsaem Woort neemt aen,
<br />Als vrome Christen leven,
<br />Tsal hier haest zijn ghedaen.
<br />'''V'''oor Godt wil ick belijden
<br />End zijner grooter Macht,
<br />Dat ick tot gheenen tijden
<br />Den Coninck heb veracht:
<br />Dan dat ick Godt den Heere
<br />Der hoochster Maiesteyt,
<br />Heb moeten obedieren,
<br />Inder gherechticheyt.
</poem>
|<poem>
'''W'''ilhelmus van Nassouwe
<br />ben ik, van Duitsen bloed,
<br />den vaderland getrouwe
<br />blijf ik tot in den dood.
<br />Een Prinse van Oranje
<br />ben ik, vrij, onverveerd,
<br />den Koning van Hispanje
<br />heb ik altijd geëerd.
<br />'''I'''n Godes vrees te leven
<br />heb ik altijd betracht,
<br />daarom ben ik verdreven,
<br />om land, om luid gebracht.
<br />Maar God zal mij regeren
<br />als een goed instrument,
<br />dat ik zal wederkeren
<br />in mijnen regiment.
<br />'''L'''ijdt u, mijn onderzaten
<br />die oprecht zijt van aard,
<br />God zal u niet verlaten,
<br />al zijt gij nu bezwaard.
<br />Die vroom begeert te leven,
<br />bidt God nacht ende dag,
<br />dat Hij mij kracht zal geven,
<br />dat ik u helpen mag.
<br />'''L'''ijf en goed al te samen
<br />heb ik u niet verschoond,
<br />mijn broeders hoog van namen
<br />hebben 't u ook vertoond:
<br />Graaf Adolf is gebleven
<br />in Friesland in de slag,
<br />zijn ziel in 't eeuwig leven
<br />verwacht de jongste dag.
<br />'''E'''del en hooggeboren,
<br />van keizerlijke stam,
<br />een vorst des rijks verkoren,
<br />als een vroom christenman,
<br />voor Godes woord geprezen,
<br />heb ik, vrij onversaagd,
<br />als een held zonder vreze
<br />mijn edel bloed gewaagd.
<br />'''M'''ijn schild ende betrouwen
<br />zijt Gij, o God mijn Heer,
<br />op U zo wil ik bouwen,
<br />Verlaat mij nimmermeer.
<br />Dat ik doch vroom mag blijven,
<br />uw dienaar t'aller stond,
<br />de tirannie verdrijven
<br />die mij mijn hart doorwondt.
<br />'''V'''an al die mij bezwaren
<br />en mijn vervolgers zijn,
<br />mijn God, wil doch bewaren
<br />de trouwe dienaar dijn,
<br />dat zij mij niet verrassen
<br />in hunne boze moed,
<br />hun handen niet en wassen
<br />in mijn onschuldig bloed.
<br />'''A'''ls David moeste vluchten
<br />voor Sauel de tiran,
<br />zo heb ik moeten zuchten
<br />als menig edelman.
<br />Maar God heeft hem verheven,
<br />verlost uit alle nood,
<br />een koninkrijk gegeven
<br />in Israël zeer groot.
<br />'''N'''a 't zuur zal ik ontvangen
<br />van God mijn Heer het zoet,
<br />daarnaar zo doet verlangen
<br />mijn vorstelijk gemoed:
<br />dat is, dat ik mag sterven
<br />met ere in dat veld,
<br />een eeuwig rijk verwerven
<br />als een getrouwe held.
<br />'''N'''iets doet mij meer erbarmen
<br />in mijne wederspoed
<br />dan dat men ziet verarmen
<br />des Konings landen goed.
<br />Dat u de Spanjaards krenken,
<br />o edel Neerland zoet,
<br />als ik daaraan gedenke,
<br />mijn edel hart dat bloedt.
<br />'''A'''ls een prins opgezeten
<br />met mijner heireskracht,
<br />van de tiran vermeten
<br />heb ik de slag verwacht,
<br />die, bij Maastricht begraven,
<br />bevreesden mijn geweld;
<br />mijn ruiters zag men draven
<br />zeer moedig door dat veld.
<br />'''Z'''o het de wil des Heren
<br />op die tijd was geweest,
<br />had ik geern willen keren
<br />van u dit zwaar tempeest.
<br />Maar de Heer van hierboven,
<br />die alle ding regeert,
<br />die men altijd moet loven,
<br />Hij heeft het niet begeerd.
<br />'''Z'''eer christlijk was gedreven
<br />mijn prinselijk gemoed,
<br />standvastig is gebleven
<br />mijn hart in tegenspoed.
<br />De Heer heb ik gebeden
<br />uit mijnes harten grond,
<br />dat Hij mijn zaak wil redden,
<br />mijn onschuld maken kond.
<br />'''O'''orlof, mijn arme schapen
<br />die zijt in grote nood,
<br />uw herder zal niet slapen,
<br />al zijt gij nu verstrooid.
<br />Tot God wilt u begeven,
<br />zijn heilzaam woord neemt aan,
<br />als vrome christen leven,-
<br />'t zal hier haast zijn gedaan.
<br />'''V'''oor God wil ik belijden
<br />en zijne grote macht,
<br />dat ik tot gene tijden
<br />de Koning heb veracht,
<br />dan dat ik God de Here,
<br />de hoogste Majesteit,
<br />heb moeten obediëren
<br />in de gerechtigheid.
</poem>
|}
== Див. також ==
| 