Хвороба Альцгеймера: відмінності між версіями

[перевірена версія][неперевірена версія]
Вилучено вміст Додано вміст
Уточнення
Мітки: Редагування з мобільного пристрою Редагування через мобільну версію Розширене редагування з мобільного
Morozless (обговорення | внесок)
Рядок 358:
|year=2008 |month=March |pmid=18332245 |doi=10.1001/archneur.65.3.329 }}</ref>.
 
Менше 10&nbsp;% випадків хвороби у віці до 60 років пов'язані з аутосомно-домінантними (сімейними) мутаціями, які в загальному масиві складають менше 0,01&nbsp;%<ref name="pmid18332245" /><ref name="pmid16538594">{{cite journal |author=Hoenicka J |title=Genes in Alzheimer's disease |journal=Rev Neurol |date=2006 March 1–15 |volume=42 |issue=5 |pages=302–05 |pmid=16538594 }}</ref><ref name="pmid10441572">{{cite journal |author=Campion D, Dumanchin C, Hannequin D, ''et al'' |title=Early-onset autosomal dominant Alzheimer disease: prevalence, genetic heterogeneity, and mutation spectrum |url=https://archive.org/details/sim_american-journal-of-human-genetics_1999-09_65_3/page/664 |journal=Am. J. Hum. Genet. |volume=65 |issue=3 |pages=664–70 |year=1999 |month=September |pmid=10441572 |pmc=1377972 |doi=10.1086/302553 }}</ref>. Мутації виявлені в генах [[Попередник бета-амілоїду|APP]] ([[хромосома 21 (людина)|хромосома 21]]), [[Пресенілін 1|пресеніліну 1PSEN1]] і [[Пресенілін 2|пресеніліну 2]]<ref name="pmid18332245"/>, більшість з них посилюють синтез малого білка Abeta42, основного компонента сенільних бляшок <ref name="pmid10392577">{{cite journal |author=Selkoe DJ |title=Translating cell biology into therapeutic advances in Alzheimer's disease |journal=Nature |volume=399 |issue=6738 Suppl |pages=A23–31 |year=1999 |month=June |pmid=10392577 }}</ref><ref> Natalie S Ryan et al. "Clinical phenotype and genetic associations in autosomal dominant familial Alzheimer's disease: a case series" / Natalie S Ryan et al.// Lancet Neurol.&nbsp;— 2016.&nbsp;— Vol.15 &nbsp;— P.1326-1335</ref>.
 
У родинах більшості хворих не відзначається схильності до захворювання, проте гени можуть частково обумовлювати ризик. Найвідоміший генетичний фактор ризику&nbsp;— успадковується [[алель]] E4 гена [[APOE]], з якою може бути пов'язано до половини випадків пізньої спорадичної хвороби Альцгеймера<ref name="pmid8446617">{{cite journal |author=Strittmatter WJ, Saunders AM, Schmechel D, ''et al'' |title=Apolipoprotein E: high-avidity binding to beta-amyloid and increased frequency of type 4 allele in late-onset familial Alzheimer disease |journal=Proc. Natl. Acad. Sci. USA |volume=90 |issue=5 |pages=1977–81 |year=1993 |month=March |pmid=8446617 |pmc=46003 }}</ref>. Генетики погоджуються на тому, що багато інших генів можуть в якійсь мірі сприяти або перешкоджати розвитку пізньої хвороби Альцгеймера. Всього з цим поширеним типом хвороби підтверджено асоціацію понад з 400 генами. Один з недавніх прикладів&nbsp;— варіація гена [[RELN]], пов'язана з підвищеною захворюваністю у жінок<ref name="pmid18599960">{{cite journal |author=Seripa D, Matera MG, Franceschi M, ''et al'' |title=The RELN locus in Alzheimer's disease |journal=J Alzheimers Dis. |volume=14 |issue=3 |pages=335–44 |year=2008 |month=July |pmid=18599960 }}</ref>.