Фармакологія: відмінності між версіями

[неперевірена версія][неперевірена версія]
Вилучено вміст Додано вміст
Goryk (обговорення | внесок)
Goryk (обговорення | внесок)
Рядок 40:
Галотан ( 2-бром-2-хлор-1,1,1-трифторетан ) введено до клінічного застосування в 1956 році. Досить швидко здобув популярність на цілому світі в зв"язку з сильною дією і безпекою при застосуванні ( не горючий ). В сучасній анестезіологіі застосовується рідко.
 
Галотан ( CF<sub>3</sub>CHClBr )
Halotan[edytuj]
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania Halotan
 
Nazewnictwo
[ukryj]
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
2-bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroetan
 
[ukryj]
Inne nazwy i oznaczenia
farm. Halothanum
 
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny C2HBrClF3
Masa molowa 197,38 g/mol
Wygląd przezroczysta, bezbarwna, ruchliwa, ciężka, niepalna ciecz[5] o słodkim zapachu podobnym do chloroformu[4]
[pokaż]
SMILES
 
Identyfikacja
Numer CAS 151-67-7
PubChem 3562[6]
DrugBank DB01159[2]
[pokaż]
Właściwości
 
[pokaż]
Niebezpieczeństwa
 
Podobne związki
Podobne związki izofluran
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
 
Klasyfikacja
ATC N01 AB01
[ukryj]
Farmakokinetyka
 
Działanie anestetyczne
Metabolizm wątrobowy
Wydalanie z moczem
 
[pokaż]
Uwagi terapeutyczne
 
 
 
Halotan (łac. Halothanum) – organiczny związek chemiczny; fluorowcowa pochodna etanu.
 
Związek ten ma silne działanie usypiające. Jest stosowany we wziewnym znieczuleniu ogólnym, samodzielnie lub w połączeniu z innymi anestetykami.
 
W temperaturze pokojowej jest to niepalna, bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 50 °C.
Spis treści [ukryj]
1 Działanie
2 Interakcje
3 Przeciwwskazania
4 Działania niepożądane
5 Dawki
6 Przypisy
 
 
Działanie[edytuj | edytuj kod]
 
Charakteryzuje się silnym działaniem anestetycznym, słabym przeciwbólowym i niewielkim rozkurczającym na mięśnie szkieletowe. W mieszaninie łączony jest z powietrzem, tlenem lub z mieszaniną tlen-podtlenek azotu i w ciągu kilku minut wywołuje znieczulenie, którego głębokość jest proporcjonalna do zastosowanej dawki. Znieczulenie chirurgiczne występuje przy stężeniu 12 mg% halotanu we krwi. Szybko wydala się przez płuca w 80%, pozostała część jest metabolizowana w wątrobie i wydalona przez nerki.
Interakcje[edytuj | edytuj kod]
Potęguje działanie galaminy i tubokuraryny.
Wzmaga toksyczne działanie fenytoiny.
Uczula mięsień sercowy na środki beta-adrenergiczne i sympatykomimetyki. Adrenalina podana pozajelitowo szczególnie dożylnie wywołać może ciężkie zaburzenia rytmu serca z migotaniem komór.
Morfina wzmaga depresyjne działanie halotanu na ośrodek oddechowy.
Zwiększa wrażliwość na insulinę, nasila działanie glikozydów nasercowych.
Zmniejsza reakcję organizmu w odpowiedzi na hipowolemię.
Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]
wstrząs oligowolemiczny
wysokie ciśnienie wewnątrzczaszkowe
nadczynność tarczycy
choroby wątroby
pierwszy trymestr ciąży
okres porodu
u chorych z podwyższoną temperaturą ciała
ostrożnie stosuje się w cukrzycy
 
Nie należy stosować łącznie z:
chloropromazyną,
adrenaliną i innymi sympatykomimetykami,
środkami beta-adrenergicznymi.
Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]
Działa depresyjnie na układ sercowo-naczyniowy powodując bradykardię – duże zwolnienie uderzeń serca, nawet do 30/min. oraz na oddychanie powodując bradypnoe – częstość oddechów jest mniejsza, ruchy oddechowe są płytsze i wolniejsze.
Zaburza działanie baroreceptorów (presoreceptorów).
Powoduje zmniejszenie kurczliwości mięśni naczyń krwionośnych (obniża się ciśnienie tętnicze) oraz mięśnia sercowego – spada objętość wyrzutowa serca, powoduje zaburzenia rytmu.
Obniża napięcie mięśnia ciężarnej macicy, zwiększa ryzyko krwotoku poporodowego oraz rozluźnia mięśnie jelit.
Przedawkowany powoduje uszkodzenie czynności nerek i toksyczne uszkodzenie wątroby niekiedy z żółtaczką.
Halotan w 80% wydalany jest przez płuca. Pozostałe 20% ulega rozpadowi w wątrobie na drodze oksydacyjnej tworząc nieszkodliwe produkty. Jeżeli rozpad halotanu w wątrobie będzie się odbywał na drodze redukcji (beztlenowej) powstaną produkty toksyczne, które w połączeniu z lipoproteinami spowodują martwicę hepatocytów.
Możliwość rozwoju zespołu hipertermii złośliwej.
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego.
Dreszcze podczas wybudzania.
Dawki[edytuj | edytuj kod]
 
Wprowadzenie do znieczulenia 2-4% obj. Utrzymanie znieczulenia: 2,5-3% jako pojedynczy anestetyk, 0,25-2,0% obj. w połączeniu z innymi.
 
===== Внутрішньовенні =====