Ботріолепіс (Bothriolepis) — рід вимерлих панцирних риб підкласу антиархів. Відомо понад 100 видів. Існували в пізньому девоні в Європі, Азії, Північній Америці, Гренландії, Австралії, Антарктиці. Становлять інтерес для з'ясування шляхів еволюції риб. Ботріолепіс був найуспішнішим родом серед антіархових плакодерм, якщо не самим вдалим родом серед усіх плакодермів.

Ботріолепіс
Період існування: пізній девон
~387–360 млн р. т.
Біологічна класифікація редагувати
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клас: Плакодерми (Placodermi)
Ряд: Антиархи (Antiarchi)
Родина: Bothriolepididae
Рід: Ботріолепіс (Bothriolepis)
Eichwald, 1840
Види
  • Голотип: B. ornata Eichwald, 1840
  • B. africana Long et al., 1997
  • B. alexi Young, 1988
  • B. alvesiensis Stensio, 1948
  • B. amankonyrica Malinovskaja, 1988
  • B. antarctica Woodward, 1921
  • B. askinae Young, 1988
  • B. babichevi Malinovskaja, 1992
  • B. barretti Young, 1988
  • B. bindareii Long, 1983
  • B. canadensis Whiteaves, 1880
  • B. cellulosa Pander, 1846
  • B. ciecere Lyarskaja, 1974
  • B. coloradensis Eastman, 1904
  • B. cristata Traquair, 1895
  • B. cullodenensis Long, 1983
  • B. darbiensis Denison, 1951
  • B. dorakarasugensis Moloshnikov, 2009
  • B. evaldi Lyarskaja, 1986
  • B. favosa Agassiz, 1844
  • B. fergusoni Long, 1983
  • B. gigantea Traquair, 1888
  • B. gippslandiensis Hills, 1929
  • B. grenfellensis Johanson, 1996
  • B. groenlandica Heintz, 1930
  • B. hayi Miles, 1968
  • B. heckeri Luksevics, 2001
  • B. hicklingi Miles, 1968
  • B. hydrophila Agassiz, 1844
  • B. jani Luksevics, 1986
  • B. jarviki Stensio, 1948
  • B. jazwicensis Szrek, 2004
  • B. jeremijevi
  • B. karawaka Young, 1988
  • B. kassini Malinovskaja, 1988
  • B. kohni Young, 1988
  • B. kwangtungensis Pan, 1964
  • B. laverocklochensis Miles, 1968
  • B. leptocheira Traquair, 1893
  • B. lochangensis Pan, 1964
  • B. lohesti Leriche, 1931
  • B. macphersoni Young, 1988
  • B. macrocephala Egerton, 1862
  • B. maeandrina
  • B. markovskii Moloshnikov, 2010
  • B. mawsoni Young, 1988
  • B. maxima Gross, 1933
  • B. meandrina Horrmann, 1911
  • B. minor Newberry, 1889
  • B. nielseni Stensio, 1948
  • B. nikitinae Malinovskaja, 1988
  • B. nitida Leidy, 1856
  • B. niushoushanensis Pan & Wang, 1980
  • B. obesa Traquair, 1888
  • B. obrutschewi Gross, 1934
  • B. ornata Andrews, 1982
  • B. panderi Lahusen, 1880
  • B. paradoxa Agassiz, 1845
  • B. pavariensis Lyarskaja, 1974
  • B. perija Young & Moody, 2002
  • B. portalensis Young, 1988
  • B. prima Gross, 1934
  • B. rex Downs et al., 2016
  • B. sanzarensis Moloshnikov, 2010
  • B. shaokuanensis Liu, 1963
  • B. sibrica Obruchev, 1941
  • B. sinensis Chi, 1940
  • B. sosnensis Moloshnikov, 2003
  • B. stevensoni Miles, 1968
  • B. tastenica Malinovskaja, 1988
  • B. tatongensis Long & Werdelin, 1985
  • B. taylori Miles, 1968
  • B. traquairi Bryant, 1924
  • B. trautscholdi Jaekel, 1927
  • B. tungseni Chang, 1965
  • B. turanica Obruchev, 1939
  • B. verrucosa Young & Gorter, 1981
  • B. virginiensis Weems et al., 1981
  • B. volongensis Lyarskaja & Luksevics, 1998
  • B. vuwae Young, 1988
  • B. warreni Long, 1983
  • B. wilsoni Miles, 1968
  • B. yeungae Johanson, 1998
  • B. yunnanensis Liu, 1962
  • B. zadonica Obrucheva, 1983
Вікісховище: Bothriolepis

Більшість видів Bothriolepis були відносно невеликими, донними, детритоїдними прісноводними рибками, в середньому мали близько 30 см в довжину[1]. Тим не менш, найбільший вид, B. maxima, мав панцир близько 100 см (39 дюймів) в довжину. Рештки Bothriolepis знаходять у відкладеннях середнього і пізнього девону (387—360 млн років тому)[2]. Оскільки скам'янілості зустрічаються в прісноводних відкладеннях, вважається, що Bothriolepis більшу частину свого життя проводив у прісній воді річок і озер, але, ймовірно, міг заходити й до солоних вод.

З франських відкладень (верхній девон) Центральної Тиви описані Bothriolepis sibirica і B. dorakarasugensis. Вивчені нові матеріали дозволили доповнити опис B. sibirica і встановити деякі вікові зміни тулубових кісток цього виду.

Див. також ред.

Примітки ред.

  1. Palmer, D., ed. (1999). The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals. London: Marshall Editions. p. 33
  2. Архівована копія. Архів оригіналу за 14 березня 2019. Процитовано 18 серпня 2012. 

Література ред.

  • Воробьева Э. И., Пантелеев Н. В. Ихтиофауна (антиархи, кистеперые рыбы) из верхнего девона Киргизии (Северный Тянь-Шань) // Палеонтол. журн. — 2005. — № 3. — С. 69-80.
  • Каратаюте-Талимаа В. Н. Ботриолепиды швянтойского горизонта Прибалтики // Палеонтология и стратиграфия Прибалтики и Белоруссии. — 1966. — Вып. 4. — С. 191–280.
  • Малиновская С. П. Девонские ботриолепиды (пластинокожие рыбы) Центрального Казахстана // Бюл. МОИП. Отд. геол. — 1988. — Т. 63, Вып. 5. — С. 56-70.
  • Молошников С. В. Новый вид ботриолепидидных антиарх (Pisces, Placodermi) из задонского горизонта (верхний девон) Центрального девонского поля // Палеонтол. журн. 2003. № 2. С. 69-72.
  • Обручев Д. Bothriolepis turanica n. sp. из западного Тянь-Шаня // Докл. АН СССР. 1939. Т. 23. № 1. С. 115–116.
  • Обручев Д. Девонские рыбы Сибири и Средней Азии // Докл. АН СССР. 1940. Т. 27. № 8. С. 889–892.
  • Сергиенко А. А. Новый вид Bothriolepis extensa sp. n. из отложений тубинской свиты Минусинских котловин // Матер. по палеонтол. и стратигр. Зап. Сибири. Тр. СНИИГГиМС. 1961а. Вып. 15. С. 139–140.
  • Сергиенко А. А. Новые ботриолепиды из отложений тубинской свиты Минусинских впадин // Матер. по региональной геол. Сибири. Тр. СНИИГГиМС. 1974. Вып. 173. С. 109–113.
  • Denison R. Placodermi // Handbook of Palaeoichthyology / Ed. H.-P. Schultze. Stuttgart, N. Y.: G. Fischer Verlag, 1978. 128 p.
  • Gross W. Die Fische des Baltischen Devons // Palaeontogr. A. 1933. Bd 79. 97 S.
  • Liu Y.-H. A new species of Bothriolepis from Yunnan // Vertebr. PalAsiat. — 1962. — V. 6, № 1. — P. 80-86.
  • Long J.A. Fishes // Evolutionary Trends / Ed. K. J. McNamara. L.: Belhaven Press, 1990. P. 255–278.
  • Miles R.S. The Old Red Sandstone antiarchs of Scotland: family Bothriolepididae // Palaeontogr. Soc. Monogr. — 1968. — № 130. — P. 1-130.